Author: ponlue

លោកតា ឈុន គ្រុឌ គឺជាអ្នកនិទានដ៏មានទេពកោសល្យ និងមានប្រជាប្រិយភាពបំផុតក្នុងការនិយាយដំណាលនិទាន ដំណើរសាច់រឿងរាមកេរ្តិ៍ខ្មែរនៅក្នុងអំឡុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ៦០នៅក្នុងកម្មវិធីវិទ្យុជាតិកម្ពុជា។ គម្រោងនៃការដាក់សំឡេង និទានរឿងរាមកេរ្តិ៍ របស់តាគ្រុឌនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយមជ្ឈមណ្ឌលធនធានសោតទស្សន៍បុប្ឋាណាតាំងពីឆ្នាំ២០០០មកម្ល៉េះ ដោយមានការគាំទ្រពីអង្គការយូណេស្កូប្រចាំនៅប្រទេសកម្ពុជា ហើយគម្រោងនេះត្រូវបានបញ្ចប់នៅក្នុងឆ្នាំ២០១២។ ការរៀបចំដាក់សំឡេងរបស់លោកតាគ្រុឌ ដែលបាននិទានរឿងរាមកេរ្តិ៍ខ្មែរ នៅក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ៦0 នេះត្រូវបានដាក់បញ្ចូលទៅក្នុងស៊ីឌី។នេះគឺជាការខិតខំមួយរបស់មជ្ឈមណលបុប្ឋាណានិងអង្គការយូណេស្កូដើម្បីថែរក្សានូវកេរដំណែលវប្បធម៌ខ្មែរកុំឱ្យបន្តការបាត់បង់បន្តទៅទៀត ជាពិសេសកេរដំណែលវប្បធម៌សោតទស្សន៍នេះតែម្តង។ “រឿងរាមកេរ្តិ៍តាគ្រុឌ” នេះត្រូវបានថតឡើងដោយ លោក អាឡាំង ដានីញ៉ែល ជនជាតិបារាំង នៅពេលដែលលោកបានមកបំពេញបេសកកម្មនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ៦0។ គាប់ជួនពេលនោះលោកបានជួបជាមួយនឹងលោកតា គ្រុឌ ដែលកំពុងតែនិទានរឿងរាមកេរ្តិ៍នេះទើបលោកបានថតសំឡេងរបស់លោក តាគ្រុឌទុក។ នៅឆ្នាំ២០០០លោកក៏បានប្រគល់នូវខ្សែអាតសំឡេងរបស់លោកតា គ្រុឌ មកឱ្យមជ្ឈមណ្ឌលបុប្ឋាណាដើម្បី ធ្វើការអភិរក្សនិងផ្សព្វផ្សាយដល់សាធារណជនជាបន្តទៅទៀត។ គោលបំណងចង់រក្សានូវសម្បត្តិវប្បធម៌ដ៏មានតម្លៃនេះ ចង់ផ្តល់ឱ្យប្រជាជនខ្មែរនូវការចងចាំអំពីអតីតកាលរបស់ខ្លួន និងអំពីសិល្បៈនៃការនិទានរឿងរបស់ប្រទេសនេះ ដែលបានបន្សល់ទុកតាំងពីបុព្វបុរសខ្មែររហូតមកដល់ពេលបច្ចុប្បន្ននេះហើយដែលសព្វថ្ងៃសិល្បៈនៃការនិទានរឿងនកំពុងតែបាត់បង់បន្តិចម្តងៗចេញពីប្រជាជនខ្មែរ។

សារមន្ទីរឧក្រិដ្ឋកម្មប្រល័យពូជសាសន៍ទួលស្លែង ជាបូជនីយដ្ឋាននៃការចងចាំពីព្រឹត្តិការណ៍ដែលកើតឡើងក្នុងអតីត “មន្ទីរសន្ដិសុខ២១ ឬស-២១” ក្នុងរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ(សម័យខ្មែរក្រហម)។ អតីតមន្ទីរឃុំឃាំងនេះ ស្ថិតនៅចំកណ្តាលទីក្រុងភ្នំពេញដែលស្ងាត់ជ្រងំ ក្រោយខ្មែរក្រហមជម្លៀសប្រជាជនទាំងអស់ចេញកាលពីថ្ងៃទី១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥។ មន្ទីរស‑២១ ជាមណ្ឌលកណ្តាលដ៏ធំមួយនៃប្រព័ន្ធគុកនៅទូទាំងប្រទេស ហើយគុកនេះក៏ជាកន្លែងសម្ងាត់សម្រាប់ឃុំឃាំង សួរចម្លើយ ធ្វើទារុណកម្ម និងកំទេចអ្នកដែលត្រូវចាត់ទុកថាជា “អ្នកទោសនយោបាយ” របស់របបនេះ។ ខ្មែរក្រហមចាប់យកអ្នកទោសមកឃុំឃាំងទាំងក្រុមគ្រួសារ ដោយផ្អែកលើគោលនយោបាយដាក់កំហុសជាប្រព័ន្ធ។ អ្នកទោសមួយចំនួនតូចត្រូវខ្មែរក្រហមដោះលែងក្រោយចាប់មកឃុំឃាំងនៅមន្ទីរស-២១ នៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ខ្លួនចន្លោះឆ្នាំ១៩៧៥-១៩៧៩ ហើយក្នុងចំណោមនោះមានតែជនរងគ្រោះ១២នាក់តែប៉ុណ្ណោះដែលមានជីវិតនៅពេលដែលកងទ័ពរណសិរ្សសាមគ្គីសង្គ្រោះជាតិបានរំដោះទីក្រុងភ្នំពេញ។ ក្នុងចំណោមជនរងគ្រោះ១២នាក់មានកុមារ៤នាក់។ មន្ទីរឃុំឃាំងស-២១ មានបុគ្គលិកបម្រើការផ្ទាល់និងប្រយោលប្រមាណ១.៧២០នាក់។ បុគ្គលិកភាគច្រើន ជាកម្មករបម្រើការងារទូទៅដោយរាប់បញ្ចូលទាំងអ្នកដាំស្ល រីឯបុគ្គលិកមួយចំនួនទៀត បម្រើការផ្ទាល់នៅផ្នែករដ្ឋបាល យាមកាម និងសួរចម្លើយអ្នកទោស។