properties

តាគ្រុឌនិទានរឿងរាមកេរ្តិ៍

លោកតា ឈុន គ្រុឌ គឺជាអ្នកនិទានដ៏មានទេពកោសល្យ និងមានប្រជាប្រិយភាពបំផុតក្នុងការនិយាយដំណាលនិទាន ដំណើរសាច់រឿងរាមកេរ្តិ៍ខ្មែរនៅក្នុងអំឡុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ៦០នៅក្នុងកម្មវិធីវិទ្យុជាតិកម្ពុជា។ គម្រោងនៃការដាក់សំឡេង និទានរឿងរាមកេរ្តិ៍ របស់តាគ្រុឌនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយមជ្ឈមណ្ឌលធនធានសោតទស្សន៍បុប្ឋាណាតាំងពីឆ្នាំ២០០០មកម្ល៉េះ ដោយមានការគាំទ្រពីអង្គការយូណេស្កូប្រចាំនៅប្រទេសកម្ពុជា ហើយគម្រោងនេះត្រូវបានបញ្ចប់នៅក្នុងឆ្នាំ២០១២។ ការរៀបចំដាក់សំឡេងរបស់លោកតាគ្រុឌ ដែលបាននិទានរឿងរាមកេរ្តិ៍ខ្មែរ នៅក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ៦0 នេះត្រូវបានដាក់បញ្ចូលទៅក្នុងស៊ីឌី។នេះគឺជាការខិតខំមួយរបស់មជ្ឈមណលបុប្ឋាណានិងអង្គការយូណេស្កូដើម្បីថែរក្សានូវកេរដំណែលវប្បធម៌ខ្មែរកុំឱ្យបន្តការបាត់បង់បន្តទៅទៀត ជាពិសេសកេរដំណែលវប្បធម៌សោតទស្សន៍នេះតែម្តង។ “រឿងរាមកេរ្តិ៍តាគ្រុឌ” នេះត្រូវបានថតឡើងដោយ លោក អាឡាំង ដានីញ៉ែល ជនជាតិបារាំង នៅពេលដែលលោកបានមកបំពេញបេសកកម្មនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ៦0។ គាប់ជួនពេលនោះលោកបានជួបជាមួយនឹងលោកតា គ្រុឌ ដែលកំពុងតែនិទានរឿងរាមកេរ្តិ៍នេះទើបលោកបានថតសំឡេងរបស់លោក តាគ្រុឌទុក។ នៅឆ្នាំ២០០០លោកក៏បានប្រគល់នូវខ្សែអាតសំឡេងរបស់លោកតា គ្រុឌ មកឱ្យមជ្ឈមណ្ឌលបុប្ឋាណាដើម្បី ធ្វើការអភិរក្សនិងផ្សព្វផ្សាយដល់សាធារណជនជាបន្តទៅទៀត។ គោលបំណងចង់រក្សានូវសម្បត្តិវប្បធម៌ដ៏មានតម្លៃនេះ ចង់ផ្តល់ឱ្យប្រជាជនខ្មែរនូវការចងចាំអំពីអតីតកាលរបស់ខ្លួន និងអំពីសិល្បៈនៃការនិទានរឿងរបស់ប្រទេសនេះ ដែលបានបន្សល់ទុកតាំងពីបុព្វបុរសខ្មែររហូតមកដល់ពេលបច្ចុប្បន្ននេះហើយដែលសព្វថ្ងៃសិល្បៈនៃការនិទានរឿងនកំពុងតែបាត់បង់បន្តិចម្តងៗចេញពីប្រជាជនខ្មែរ។

អ៊ីណាវបុស្បា/អ៊ីណាវបុស្សិបា

នៅឆ្នាំ ១៩៦៥ ដំឡើងជារបាំព្រះរាជទ្រព្យក្នុងសាច់រឿង អ៊ីណាវ-ប៉ាន់យី ដោយព្រះមហាក្សត្រយានី ស៊ីសុវត្ថិមុនីវង្ស កុសមៈនារីរ័ត្នសិរីវឌ្ឍនា ក្នុងឳកាសដំណើរទស្សនកិច្ចរដ្ឋរបស់អតីតប្រធានាធិបតីនៃសាធារណៈរដ្ឋឥណ្ឌូណេស៊ី លោកស៊ូការណូ។ ភាពយន្ត (អ៊ីណាវបុស្សិបា ដឹកនាំរឿងដោយ អ៊ីវង់ ហែម ក្នុងឆ្នាំ១៩៦៨ មានគង់ សំអឿន និងសោម វ៉ាន់សូដានី ជាតួសម្តែង) ល្ខោនបាសាក់ ឬរបាំព្រះរាជទ្រព្យ (អ៊ីណាវ៖ យ៉ារ៉ាន់ដេញក្ងោក ផលិតដោយ សំ សំអាង ក្នុងឆ្នាំ២០០២) ក្នុងឆ្នាំ២០១០ ព្រះរាជបុត្រីព្រះរៀម នរោត្តម បុប្ផាទេវី ជាមួយនឹងនាដករនាដការី និងសាស្រ្តាចារ្យរបាំបានសាកល្បងបង្កើតឡើងវិញនៅរឿង អ៊ីណាវ ដើម្បីសម្តែងក្នុងព្រះរាជពិធីចម្រើនព្រះជន្មសម្តេច នរោត្តម សីហនុ។ នៅក្នុងឆ្នាំ២០២៣ គេសម្លែងជាល្ខោនក្បាច់បុរាណរឿង៖ អ៊ីណាវបុស្សិបា ដកស្រង់ត្រង់ចំណុចដ«អ៊ីណាវដុតរោងជ័យ ចាប់នាងបុស្សិបា» សម្ដែងក្នុងវត្ដស្រះកណ្ដាល ហៅខ្ចាស់ ខេត្ដបន្ទាយមានជ័យ! ដើម្បីអបអរនៃបុណ្យបញ្ចុះខណ្ឌសីមា

សារមន្ទីរឧក្រិដ្ឋកម្មប្រល័យពូជសាសន៍ទួលស្លែង

សារមន្ទីរឧក្រិដ្ឋកម្មប្រល័យពូជសាសន៍ទួលស្លែង ជាបូជនីយដ្ឋាននៃការចងចាំពីព្រឹត្តិការណ៍ដែលកើតឡើងក្នុងអតីត “មន្ទីរសន្ដិសុខ២១ ឬស-២១” ក្នុងរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ(សម័យខ្មែរក្រហម)។ អតីតមន្ទីរឃុំឃាំងនេះ ស្ថិតនៅចំកណ្តាលទីក្រុងភ្នំពេញដែលស្ងាត់ជ្រងំ ក្រោយខ្មែរក្រហមជម្លៀសប្រជាជនទាំងអស់ចេញកាលពីថ្ងៃទី១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥។ មន្ទីរស‑២១ ជាមណ្ឌលកណ្តាលដ៏ធំមួយនៃប្រព័ន្ធគុកនៅទូទាំងប្រទេស ហើយគុកនេះក៏ជាកន្លែងសម្ងាត់សម្រាប់ឃុំឃាំង សួរចម្លើយ ធ្វើទារុណកម្ម និងកំទេចអ្នកដែលត្រូវចាត់ទុកថាជា “អ្នកទោសនយោបាយ” របស់របបនេះ។ ខ្មែរក្រហមចាប់យកអ្នកទោសមកឃុំឃាំងទាំងក្រុមគ្រួសារ ដោយផ្អែកលើគោលនយោបាយដាក់កំហុសជាប្រព័ន្ធ។ អ្នកទោសមួយចំនួនតូចត្រូវខ្មែរក្រហមដោះលែងក្រោយចាប់មកឃុំឃាំងនៅមន្ទីរស-២១ នៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ខ្លួនចន្លោះឆ្នាំ១៩៧៥-១៩៧៩ ហើយក្នុងចំណោមនោះមានតែជនរងគ្រោះ១២នាក់តែប៉ុណ្ណោះដែលមានជីវិតនៅពេលដែលកងទ័ពរណសិរ្សសាមគ្គីសង្គ្រោះជាតិបានរំដោះទីក្រុងភ្នំពេញ។ ក្នុងចំណោមជនរងគ្រោះ១២នាក់មានកុមារ៤នាក់។ មន្ទីរឃុំឃាំងស-២១ មានបុគ្គលិកបម្រើការផ្ទាល់និងប្រយោលប្រមាណ១.៧២០នាក់។ បុគ្គលិកភាគច្រើន ជាកម្មករបម្រើការងារទូទៅដោយរាប់បញ្ចូលទាំងអ្នកដាំស្ល រីឯបុគ្គលិកមួយចំនួនទៀត បម្រើការផ្ទាល់នៅផ្នែករដ្ឋបាល យាមកាម និងសួរចម្លើយអ្នកទោស។